Artikel: Globale Apartheid
Artikel: Globale Apartheid
Systematische Onrechtvaardigheid: Handhaving van Globale Apartheid door Migratiewetgeving en -beleid
De huidige regels die internationale migratiestromen dicteren, handhaven direct een systeem van Wereldwijde Apartheid. Dit betekent dat zolang de huidige migratiewetten en -beleidsmaatregelen worden gehandhaafd, het systeem van Globale Apartheid blijft voortbestaan in zijn onderdrukking, segregatie en uitbreiding. In dit artikel bekijken we nader hoe migratiewetten en -beleid zo'n grote bijdrage leveren aan het handhaven van dit systeem.
Maar eerst, wat bedoelen we met "Globale Apartheid"?
Kort gezegd is Apartheid een systeem dat de dominantie van de ene groep over een andere oplegt en handhaaft door middel van systemische onderdrukking. Globale Apartheid is hetzelfde, maar dan op mondiale schaal.
In de context van internationale migratie handhaaft het Globale Noorden over het algemeen de dominantie over het Globale Zuiden, door de beweging van mensen, goederen en rijkdom te beheersen. Natuurlijk is de structuur complexer dan dit en is er geen binaire verdeling tussen het Globale Noorden en Zuiden, maar het belangrijkste punt is dat sommige staten en regio's van de wereld consequent dominantie uitoefenen over anderen, en die dominantie is meestal een voortzetting van koloniale, raciale en klassenmachtsverhoudingen.
Het Globale Noorden, voornamelijk bestaande uit witte, voormalige koloniserende (en dus rijkere) samenlevingen, is afhankelijk van het in stand houden van een internationaal systeem van ongelijkheid en systematische economische onderdrukking van burgers uit het Globale Zuiden. En een belangrijk middel om internationale ongelijkheid en systematische economische onderdrukking te handhaven, is door een internationaal migratiebeleid te creëren dat, effectief, de bewegingsvrijheid van burgers uit het Globale Zuiden beperkt.
Globale Apartheid en fysieke grenzen
Een voorbeeld van deze verbinding tussen migratieregimes en globale apartheid is de enorme toename van fysieke grenzen in de afgelopen decennia. Versterkte grenzen creëren een scheiding die de migratiestroom van het eerste naar het tweede gebied stopt. Hoewel dit tussen elk gebied kan zijn, is het eerste gebied in de praktijk vaak een niet-Globaal Noorden-staat, of vaker een staat waar veel burgers uit Globale Zuiden-landen naar reizen, in de hoop naar het hart van het Globale Noorden te komen. Aan de andere kant kunnen burgers van het Globale Noorden veel landen van het Globale Zuiden zonder visum binnenkomen, wat betekent dat de beperkte bewegingsvrijheid niet wederkerig of gelijk is. In de Europese context bestaan de meeste fysieke grenzen tussen niet-EU en EU-landen om de migratie van burgers uit het Globale Zuiden naar de EU te stoppen. De EU besteedt miljarden aan zogenaamde ‘veiligheid’ en ‘migratiebeheer aan de buitengrenzen: grenshekken tussen Bulgarije en Turkije, Hongarije en Servië, Griekenland en Turkije, en veel meer landen zijn gegroeid. De lengte van grenshekken aan de buitengrenzen van de EU en binnen de EU/Schengengebied steeg van 315 km naar 2048 km van 2014 tot 2022 - deze grenzen worden versterkt door een miljardenindustrie van infrastructuren en technologieën. En natuurlijk ook buiten de EU - denk aan de duizenden kilometers hekwerk die de VS scheiden van Mexico, India van Bangladesh, Pakistan van Afghanistan, enzovoort. Deze grensmuren bestaan overal om dezelfde reden: om mensen fysiek te scheiden en hun beweging te beheersen - en hoe lager je land staat op de lijst van 'Global South-staten', des te meer segregatie en hekken je tegenkomt.
Wereldwijde economische ongelijkheid
Om redenen die voortkomen uit de uitbuitende imperialistische geschiedenis van de wereld (maar die buiten het bestek van dit artikel vallen), bestaan er enorme welvaartsverschillen tussen landen in het Globale Noorden en Globale Zuiden. Natuurlijk is deze economische ongelijkheid de drijvende kracht achter de dominantie van het Globale Noorden over het Globale Zuiden, en er zijn veel krachten die deze economische ongelijkheid in stand houden. Een voorbeeld (hoewel er veel zijn) is te zien in de wereldhandelsregels (vastgesteld door het Globale Noorden) die openlijk westerse industrieën bevoordelen boven die van het Globale Zuiden: industrieën in het Globale Noorden verdienen meer geld, en mensen die in die industrieën werken profiteren dienovereenkomstig, terwijl die in het Globale Zuiden over het algemeen aanzienlijk minder verdienen. Het resultaat is dat degenen die in het Globale Zuiden wonen waarschijnlijk arm zullen blijven, ondanks dat ze een groot deel van hun leven werken, terwijl degenen die in het Globale Noorden werken onevenredig meer zullen verdienen. Het gevolg van dit systeem is dat de economische ongelijkheid tussen het Globale Noorden en Zuiden exponentieel blijft groeien - wat segregatie en dominantie van de ene groep over de andere in stand houdt.
Het wereldwijde migratieregime handhaaft deze apartheid door burgers van het Globale Zuiden te verhinderen om naar het Globale Noorden te komen en bijvoorbeeld toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt van het Globale Noorden. Als migratieregels de bewegingsvrijheid van burgers uit het Globale Zuiden op deze manier niet zouden beperken en de mogelijkheid om banen met westerse salarissen te verkrijgen zou bestaan, zou de groeiende ongelijkheidskloof ten minste vertragen - bijvoorbeeld door vaker geld over te maken naar familieleden die in het thuisland van het Globale Zuiden zijn gebleven. Maar inderdaad, het handhaven van economische dominantie en rijkdom over het Globale Zuiden wordt vaak openlijk gepresenteerd als een overtuigende en legitieme reden om migratie te beperken.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat het Globale Noorden inherent afhankelijk is van hulpbronnenwinning en goedkope arbeid uit het Globale Zuiden. Deze uitbuiting vindt zowel binnen het Globale Zuiden als in het Globale Noorden plaats. Bijvoorbeeld, fabrieken en mijnen in het Globale Zuiden vormen de ruggengraat van de 'luxeproducten' handel, mineralen in je smartphones, en economische groei in het Globale Noorden. Tegelijkertijd, wanneer het Globale Noorden wel legale migratieroutes toestaat vanuit het Globale Zuiden, gebeurt dit via 'gastarbeidersprogramma's' die migranten toestaan om goedkope arbeid te verrichten zonder toegang te krijgen tot ander werk voor een beter loon, en meestal zonder toegang tot basis sociale rechten of democratische participatie. Op zoveel manieren verminderen koloniale en neokoloniale dynamieken de economische levensomstandigheden van mensen in het Globale Zuiden, terwijl migratieregimes economische kansen in het buitenland ontnemen. Met andere woorden, economische ongelijkheid wordt doelbewust in stand gehouden; de welvaartsongelijkheid voedt inherent Globale Apartheid, en de wereldwijde migratieregels zorgen ervoor dat economische ongelijkheid blijft profiteren van het Globale Noorden ten koste van het Globale Zuiden.
Papieren grenzen in Globale Apartheid
Nu komen we aan bij de kern van wat momenteel alle grensinfrastructuren ondersteunt, en dat is het systeem rond paspoorten en visa. De kracht van iemands paspoort in relatie tot hun vermogen om internationaal te migreren is gemakkelijk in kaart te brengen op de Global Passport Index. Over het algemeen kunnen mensen uit landen van het Globale Noorden relatief gemakkelijk over de hele wereld reizen - als ze een visum nodig hebben, is het proces toegankelijk, snel en vaak automatisch. In de meeste gevallen is er helemaal geen visum nodig - de burger van het Globale Noorden hoeft alleen maar een vlucht te boeken. Dit komt door de bestaande visumvrijstellingsovereenkomsten tussen landen van het Globale Noorden die vrijheid van beweging voor elkaars burgers mogelijk maken - zoals Nieuw-Zeelanders die naar de EU gaan, Europeanen die naar de VS gaan, enzovoort.
In schril contrast hiermee zijn er bijna geen visumvrije reis- of visumvrijstellingsprogramma's voor burgers uit het Globale Zuiden die naar het Globale Noorden gaan. En de visa die wel bestaan zijn meestal onbereikbaar en omvatten lange bureaucratische obstakels. Ze zijn meestal beschikbaar voor mensen met geld, hoger onderwijs en een zogenaamd 'hooggekwalificeerde' baan. Tegelijkertijd, de mensen die besluiten om buiten hun eigen land kansen te zoeken, doen dit vaak als gevolg van omstandigheden die zijn gecreëerd door de inmenging van het Globale Noorden in het Globale Zuiden: politieke destabilisatie, het initiëren en ondersteunen van oorlogen en conflicten, uitbuiting van lokale hulpbronnen en resulterende economische achterstand, zijn directe gevolgen van de betrokkenheid van het Globale Noorden in het Globale Zuiden.
Wanneer mensen uit het Mondiale Zuiden besluiten (of gedwongen worden) om kansen buiten hun eigen land of regio te zoeken, betekent het internationale grensregime dat ze hun toevlucht moeten nemen tot alternatieve migratiepaden, die vaak gevaarlijke reizen inhouden om externe, versterkte en geïnternaliseerde grenzen te omzeilen. Hierdoor zijn alleen al op weg naar Europa tienduizenden mensen omgekomen en blijven mensen zonder papieren in Europa te maken krijgen met erbarmelijke levensomstandigheden. Zelfs voor degenen die Europa bereiken, kunnen ze nog steeds fysieke en institutionele segregatie ervaren in opvangcentra, ver weg van banen, gezondheidszorg en de rest van de samenleving.
Het is ontzettend belangrijk om te begrijpen dat de beperkingen op bewegingsvrijheid niet universeel zijn - ze zijn gericht en doorkruisen koloniale, raciale en klassenlijnen. Het mondiale migratieregime discrimineert tegen burgers uit het Mondiale Zuiden, terwijl het Mondiale Noorden beweert dat dit systeem nodig is voor zijn eigen bescherming. Ze zeggen dat het afsluiten, bewaken, verwijderen en zelfs het laten verdrinken van mensen noodzakelijk is voor hun veiligheid. Deze praktijken van apartheid zijn door de staat goedgekeurde en gelegitimeerde vormen van structureel geweld die mensenlevens kosten.
Het zou geen radicale hervorming vergen om onmiddellijk te beginnen met het bestrijden van apartheid en het redden van levens - dit zou bijna van de ene op de andere dag kunnen worden bereikt door even toegankelijke en veilige migratieroutes in te voeren, ongeacht nationaliteit. In een bredere zin is het echter duidelijk dat de gigantische grensinfrastructuur in zijn geheel moet worden afgebroken om een gelijkere bewegingsvrijheid voor iedereen te waarborgen. Daarom vechten we tegen binnenlands beleid, partijen en ideologieën die deze apartheid in stand houden.
Verder lezen:
Border Regimes and the New Global Apartheid
The Global Mobility Infrastructure: Reconceptualising the Externalisation of Migration Control
Migration As Decolonization
The Autoimmunity of the EU’s Deadly B/ordering Regime; Overcoming its Paradoxical Paper, Iron and Camp Borders
The Global Mobility Divide: How Visa Policies Have Evolved over Time
Op zoek naar manieren voor verzet tegen globale apartheid?
- Boycot industrieën en bedrijven die rijk worden door onleefbare lonen te betalen aan arbeiders in het Mondiale Zuiden, evenals gestolen producten zoals bloedmineralen in telefoons, koffie, specerijen, en koop deze producten lokaal of rechtstreeks.
- Verniel grenshekken of help mensen ze over te steken. No shame om een smokkelaar te zijn!
- Gebruik de legale manieren om binnen te komen - trouw met iemand voor papieren, help iemand een visum te krijgen, of leid een grenswacht af! Het verandert misschien het systeem niet, maar het is een vorm van verzet.
- Robin Hood een bank ;)
Systematische Onrechtvaardigheid: Handhaving van Globale Apartheid door Migratiewetgeving en -beleid
De huidige regels die internationale migratiestromen dicteren, handhaven direct een systeem van Wereldwijde Apartheid. Dit betekent dat zolang de huidige migratiewetten en -beleidsmaatregelen worden gehandhaafd, het systeem van Globale Apartheid blijft voortbestaan in zijn onderdrukking, segregatie en uitbreiding. In dit artikel bekijken we nader hoe migratiewetten en -beleid zo'n grote bijdrage leveren aan het handhaven van dit systeem.
Maar eerst, wat bedoelen we met "Globale Apartheid"?
Kort gezegd is Apartheid een systeem dat de dominantie van de ene groep over een andere oplegt en handhaaft door middel van systemische onderdrukking. Globale Apartheid is hetzelfde, maar dan op mondiale schaal.
In de context van internationale migratie handhaaft het Globale Noorden over het algemeen de dominantie over het Globale Zuiden, door de beweging van mensen, goederen en rijkdom te beheersen. Natuurlijk is de structuur complexer dan dit en is er geen binaire verdeling tussen het Globale Noorden en Zuiden, maar het belangrijkste punt is dat sommige staten en regio's van de wereld consequent dominantie uitoefenen over anderen, en die dominantie is meestal een voortzetting van koloniale, raciale en klassenmachtsverhoudingen.
Het Globale Noorden, voornamelijk bestaande uit witte, voormalige koloniserende (en dus rijkere) samenlevingen, is afhankelijk van het in stand houden van een internationaal systeem van ongelijkheid en systematische economische onderdrukking van burgers uit het Globale Zuiden. En een belangrijk middel om internationale ongelijkheid en systematische economische onderdrukking te handhaven, is door een internationaal migratiebeleid te creëren dat, effectief, de bewegingsvrijheid van burgers uit het Globale Zuiden beperkt.
Globale Apartheid en fysieke grenzen
Een voorbeeld van deze verbinding tussen migratieregimes en globale apartheid is de enorme toename van fysieke grenzen in de afgelopen decennia. Versterkte grenzen creëren een scheiding die de migratiestroom van het eerste naar het tweede gebied stopt. Hoewel dit tussen elk gebied kan zijn, is het eerste gebied in de praktijk vaak een niet-Globaal Noorden-staat, of vaker een staat waar veel burgers uit Globale Zuiden-landen naar reizen, in de hoop naar het hart van het Globale Noorden te komen. Aan de andere kant kunnen burgers van het Globale Noorden veel landen van het Globale Zuiden zonder visum binnenkomen, wat betekent dat de beperkte bewegingsvrijheid niet wederkerig of gelijk is. In de Europese context bestaan de meeste fysieke grenzen tussen niet-EU en EU-landen om de migratie van burgers uit het Globale Zuiden naar de EU te stoppen. De EU besteedt miljarden aan zogenaamde ‘veiligheid’ en ‘migratiebeheer aan de buitengrenzen: grenshekken tussen Bulgarije en Turkije, Hongarije en Servië, Griekenland en Turkije, en veel meer landen zijn gegroeid. De lengte van grenshekken aan de buitengrenzen van de EU en binnen de EU/Schengengebied steeg van 315 km naar 2048 km van 2014 tot 2022 - deze grenzen worden versterkt door een miljardenindustrie van infrastructuren en technologieën. En natuurlijk ook buiten de EU - denk aan de duizenden kilometers hekwerk die de VS scheiden van Mexico, India van Bangladesh, Pakistan van Afghanistan, enzovoort. Deze grensmuren bestaan overal om dezelfde reden: om mensen fysiek te scheiden en hun beweging te beheersen - en hoe lager je land staat op de lijst van 'Global South-staten', des te meer segregatie en hekken je tegenkomt.
Wereldwijde economische ongelijkheid
Om redenen die voortkomen uit de uitbuitende imperialistische geschiedenis van de wereld (maar die buiten het bestek van dit artikel vallen), bestaan er enorme welvaartsverschillen tussen landen in het Globale Noorden en Globale Zuiden. Natuurlijk is deze economische ongelijkheid de drijvende kracht achter de dominantie van het Globale Noorden over het Globale Zuiden, en er zijn veel krachten die deze economische ongelijkheid in stand houden. Een voorbeeld (hoewel er veel zijn) is te zien in de wereldhandelsregels (vastgesteld door het Globale Noorden) die openlijk westerse industrieën bevoordelen boven die van het Globale Zuiden: industrieën in het Globale Noorden verdienen meer geld, en mensen die in die industrieën werken profiteren dienovereenkomstig, terwijl die in het Globale Zuiden over het algemeen aanzienlijk minder verdienen. Het resultaat is dat degenen die in het Globale Zuiden wonen waarschijnlijk arm zullen blijven, ondanks dat ze een groot deel van hun leven werken, terwijl degenen die in het Globale Noorden werken onevenredig meer zullen verdienen. Het gevolg van dit systeem is dat de economische ongelijkheid tussen het Globale Noorden en Zuiden exponentieel blijft groeien - wat segregatie en dominantie van de ene groep over de andere in stand houdt.
Het wereldwijde migratieregime handhaaft deze apartheid door burgers van het Globale Zuiden te verhinderen om naar het Globale Noorden te komen en bijvoorbeeld toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt van het Globale Noorden. Als migratieregels de bewegingsvrijheid van burgers uit het Globale Zuiden op deze manier niet zouden beperken en de mogelijkheid om banen met westerse salarissen te verkrijgen zou bestaan, zou de groeiende ongelijkheidskloof ten minste vertragen - bijvoorbeeld door vaker geld over te maken naar familieleden die in het thuisland van het Globale Zuiden zijn gebleven. Maar inderdaad, het handhaven van economische dominantie en rijkdom over het Globale Zuiden wordt vaak openlijk gepresenteerd als een overtuigende en legitieme reden om migratie te beperken.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat het Globale Noorden inherent afhankelijk is van hulpbronnenwinning en goedkope arbeid uit het Globale Zuiden. Deze uitbuiting vindt zowel binnen het Globale Zuiden als in het Globale Noorden plaats. Bijvoorbeeld, fabrieken en mijnen in het Globale Zuiden vormen de ruggengraat van de 'luxeproducten' handel, mineralen in je smartphones, en economische groei in het Globale Noorden. Tegelijkertijd, wanneer het Globale Noorden wel legale migratieroutes toestaat vanuit het Globale Zuiden, gebeurt dit via 'gastarbeidersprogramma's' die migranten toestaan om goedkope arbeid te verrichten zonder toegang te krijgen tot ander werk voor een beter loon, en meestal zonder toegang tot basis sociale rechten of democratische participatie. Op zoveel manieren verminderen koloniale en neokoloniale dynamieken de economische levensomstandigheden van mensen in het Globale Zuiden, terwijl migratieregimes economische kansen in het buitenland ontnemen. Met andere woorden, economische ongelijkheid wordt doelbewust in stand gehouden; de welvaartsongelijkheid voedt inherent Globale Apartheid, en de wereldwijde migratieregels zorgen ervoor dat economische ongelijkheid blijft profiteren van het Globale Noorden ten koste van het Globale Zuiden.
Papieren grenzen in Globale Apartheid
Nu komen we aan bij de kern van wat momenteel alle grensinfrastructuren ondersteunt, en dat is het systeem rond paspoorten en visa. De kracht van iemands paspoort in relatie tot hun vermogen om internationaal te migreren is gemakkelijk in kaart te brengen op de Global Passport Index. Over het algemeen kunnen mensen uit landen van het Globale Noorden relatief gemakkelijk over de hele wereld reizen - als ze een visum nodig hebben, is het proces toegankelijk, snel en vaak automatisch. In de meeste gevallen is er helemaal geen visum nodig - de burger van het Globale Noorden hoeft alleen maar een vlucht te boeken. Dit komt door de bestaande visumvrijstellingsovereenkomsten tussen landen van het Globale Noorden die vrijheid van beweging voor elkaars burgers mogelijk maken - zoals Nieuw-Zeelanders die naar de EU gaan, Europeanen die naar de VS gaan, enzovoort.
In schril contrast hiermee zijn er bijna geen visumvrije reis- of visumvrijstellingsprogramma's voor burgers uit het Globale Zuiden die naar het Globale Noorden gaan. En de visa die wel bestaan zijn meestal onbereikbaar en omvatten lange bureaucratische obstakels. Ze zijn meestal beschikbaar voor mensen met geld, hoger onderwijs en een zogenaamd 'hooggekwalificeerde' baan. Tegelijkertijd, de mensen die besluiten om buiten hun eigen land kansen te zoeken, doen dit vaak als gevolg van omstandigheden die zijn gecreëerd door de inmenging van het Globale Noorden in het Globale Zuiden: politieke destabilisatie, het initiëren en ondersteunen van oorlogen en conflicten, uitbuiting van lokale hulpbronnen en resulterende economische achterstand, zijn directe gevolgen van de betrokkenheid van het Globale Noorden in het Globale Zuiden.
Wanneer mensen uit het Mondiale Zuiden besluiten (of gedwongen worden) om kansen buiten hun eigen land of regio te zoeken, betekent het internationale grensregime dat ze hun toevlucht moeten nemen tot alternatieve migratiepaden, die vaak gevaarlijke reizen inhouden om externe, versterkte en geïnternaliseerde grenzen te omzeilen. Hierdoor zijn alleen al op weg naar Europa tienduizenden mensen omgekomen en blijven mensen zonder papieren in Europa te maken krijgen met erbarmelijke levensomstandigheden. Zelfs voor degenen die Europa bereiken, kunnen ze nog steeds fysieke en institutionele segregatie ervaren in opvangcentra, ver weg van banen, gezondheidszorg en de rest van de samenleving.
Het is ontzettend belangrijk om te begrijpen dat de beperkingen op bewegingsvrijheid niet universeel zijn - ze zijn gericht en doorkruisen koloniale, raciale en klassenlijnen. Het mondiale migratieregime discrimineert tegen burgers uit het Mondiale Zuiden, terwijl het Mondiale Noorden beweert dat dit systeem nodig is voor zijn eigen bescherming. Ze zeggen dat het afsluiten, bewaken, verwijderen en zelfs het laten verdrinken van mensen noodzakelijk is voor hun veiligheid. Deze praktijken van apartheid zijn door de staat goedgekeurde en gelegitimeerde vormen van structureel geweld die mensenlevens kosten.
Het zou geen radicale hervorming vergen om onmiddellijk te beginnen met het bestrijden van apartheid en het redden van levens - dit zou bijna van de ene op de andere dag kunnen worden bereikt door even toegankelijke en veilige migratieroutes in te voeren, ongeacht nationaliteit. In een bredere zin is het echter duidelijk dat de gigantische grensinfrastructuur in zijn geheel moet worden afgebroken om een gelijkere bewegingsvrijheid voor iedereen te waarborgen. Daarom vechten we tegen binnenlands beleid, partijen en ideologieën die deze apartheid in stand houden.
Verder lezen:
Border Regimes and the New Global Apartheid
The Global Mobility Infrastructure: Reconceptualising the Externalisation of Migration Control
Migration As Decolonization
The Autoimmunity of the EU’s Deadly B/ordering Regime; Overcoming its Paradoxical Paper, Iron and Camp Borders
The Global Mobility Divide: How Visa Policies Have Evolved over Time
Op zoek naar manieren voor verzet tegen globale apartheid?
- Boycot industrieën en bedrijven die rijk worden door onleefbare lonen te betalen aan arbeiders in het Mondiale Zuiden, evenals gestolen producten zoals bloedmineralen in telefoons, koffie, specerijen, en koop deze producten lokaal of rechtstreeks.
- Verniel grenshekken of help mensen ze over te steken. No shame om een smokkelaar te zijn!
- Gebruik de legale manieren om binnen te komen - trouw met iemand voor papieren, help iemand een visum te krijgen, of leid een grenswacht af! Het verandert misschien het systeem niet, maar het is een vorm van verzet.
- Robin Hood een bank ;)